Dag 16: St Emilion - Mano (6/6)
6 juni 2022 - Belhade, Frankrijk
Even terug naar gisteravond. Toen Elsbeth, Arnoud (Zwolle) en ik net aan tafel zaten, liep Bertrand (Zwolle) langs 😀 en uiteraard schoof hij ook aan. Ze hadden elkaar nog niet persoonlijk ontmoet, wisten wel van elkaars tocht via mij en andere fietsers. Zwolle, het Amsterdam van Overijssel, zal ik maar zeggen en als je ooit een boek nodig hebt, ga dan naar boekhandel Waanders in de kerk in Zwolle.Een leuke en geanimeerde avond!
De route vandaag was niet erg inspirerend. Eerst nog wijngaarden, maar daarna rechte wegen door bos en groen met onderweg weinig voorzieningen. Gelukkig wel een plat du jour kunnen nemen in een van de weinige stadjes die we passeerden, namelijk in Cadillac (inclusief mooie stempel). Daar zag ik ook Bertrand weer voorbij rijden.
Wat doe je dan als man alleen op de fiets? Nadenken over van alles en nog wat. Gisteren had ik bedacht dat een naaktslak in het frans een 'escargot nudiste' zou zijn, maar vandaag denk ik daar toch weer anders over. Een escargot nudiste is een huisjesslak die zijn huisje af doet, een naaktslak is natuurlijk gewoon een escargot nude!
Verder denk ik na waar het 'knerpje' van mijn rechterschoen vandaan komt en waarom dat zo irritant is, of je in plaats van een krant nu een Ipad onder je shirt zou moeten doen in een afdaling (om geen kou te vatten), waarom een rohloff naaf in de 7e versnelling ratelt en waarom ik deze tocht leuk vind om te doen.
Over die hamvraag: vorig jaar dacht ik dat het een afsluiting zou markeren van het werkzame leven, maar dat is in de corona tijd vanzelf en geleidelijk gegaan. Ik weet dat wie en hoe ik ben niet afhankelijk is van het werk dat ik doe of gedaan heb, noch van het volbrengen van deze tocht. Ik doe het omdat ik iets wil volbrengen met lichaam en hoofd, en alleen maar bezig wil zijn voor mijzelf met basale vragen als eten, fietsen en slapen. Er zit geen groter spiritueel doel achter. Het is me - time.
Ik ben nu neergestreken in een huisje midden in de natuur en zit op de veranda te mijmeren. Er is hier helemaal niks, het is stil en ik vind het heerlijk om hier alleen te zijn.
Morgen weer gewone reisverhalen.
Gefietst vandaag: 86 km
Gefietst totaal: 1574 km
Ik heb me eens een knipbeurt lang afgevraagd of er al eens iemand zo slim was om een geurkaars te ontwikkelen die naar petrichor ruikt. Uiteindelijk gegoogled en ja hoor...
Ik vind het echt bewonderenswaardig dat je deze tocht in je eentje onderneemt. Gewoon alleen met jezelf en je, ietwat bijzondere, hersenspinsels. En dat wij dan mee mogen lezen, heel gaaf!
Prachtig om te lezen. Deze state of mind is ook heel herkenbaar na zo veel dagen alleen op de fiets. Dit klinkt misschien hoogdravend maar je begint je dan te beseffen dat het niet draait om de grote dingen maar het kleine wat het leven de moeite waard maakt.
Tom